مقایسه اثربخشی دسموپرسین خوراکی با شکل اسپری آن در درمان دیابت بی مزه مرکزی

دسموپرسین آنالوگ مصنوعی وازوپرسین و درمان انتخابی دیابت بی مزه مرکزی می باشد. این دارو دارای 3 شکل تزریقی، داخل بینی(اسپری یا قطره) و قرص خوراکی است که درمان متداول، استفاده از اسپری می باشد. در این مطالعه که به روش کارآزمایی بالینی قبل ـ بعد روی 14 بیمار مبتلا به دیابت بی مزه مرکزی(9 زن و 5 مرد) و تحت درمان با اسپری انجام شد، اثربخشی و عوارض جانبی قرص خوراکی دسموپرسین با اسپری آن مقایسه گردید. وزن، نبض و فشار خون در حالت نشسته و ایستاده، الکترولیت های سرم، حجم ادرار 24 ساعته، وزن مخصوص ادرار و سایر آزمایش های بیوشیمیایی در زمان مصرف اسپری و نیز در پایان یک ماه مصرف قرص دسموپرسین اندازه گیری شد. براساس نتایج به دست آمده در زمان مصرف اسپری یا قرص دسموپرسین، تغییر قابل ملاحظه ای در وزن، ضربان قلب و فشار خون وجود نداشت. تنها عارضه جانبی مصرف قرص، سردرد(43%) و در مورد مصرف اسپری تنگی نفس(7%) بود. هر دو شکل دارو قادر به کنترل حجم و اصلاح وزن مخصوص ادرار بودند. قدرت اثر ضد ادراری شکل اسپری در 100% موارد و دوام اثر ضدادراری اسپری در 78% موارد بیش تر از فرم خوراکی و در 86% موارد روش مصرف  نگه داری قرص آسان تر از اسپری بود. با توجه به تأثیر مثبت و عوارض جانبی کم قرص دسموپرسین، درمان مناسبی در بیماران دیابت بی مزه مرکزی بوده و جای گزین مناسبی برای اسپری به خصوص در مواردی مانند التهاب و احتقان بینی، سرماخوردگی و شرایط مشابه می باشد